In de reeks "Mythen en haar mensen" wil ik de relatie tussen de (post)moderne mens en mythen gaan verkennen aan de hand van verschillende zienswijzen en concepten uit de psychologie, filosofie en theologie. Ik wil beginnen door een stap terug te zetten en een veel voorkomende aanname over mythe onder de loep nemen: de vermeende tegenstelling tussen 'mythe' en 'feit'.
Is er nog een plek voor (inter)nationale partijpolitiek of kan verandering alleen nog maar komen van de ‘bottom up?’ Dit is een poging om mijn interesse in anarchistische bewegingen, islamisme, en de noodzaak van parlementaire partijpolitiek bij elkaar te brengen. Als we een systeemverandering willen, hoe komen we daar dan?
De Canadese psycholoog Jordan Peterson heeft de afgelopen jaren wat teweeggebracht. De nieuwswaardigheid van de gateway-drug naar het rechtsextremisme lijkt zich vooral te verhouden tot zijn politieke opinies. Hoe bracht de held van de Alt-Right een herwaardering voor religieuze content en een “Spiritual Awakening” teweeg op het internet?
Een van de meest succesvolle pogingen om de theologie te laten samen smelten met de filosofie werd uitgevoerd door Emmanuel Levinas (1905-1995). Levinas is daarom een belangrijk startpunt voor een postmoderne godsdienstfilosofie die de taal van de theologie serieus neemt aan de ene kant en de filosofische kritieken op een religieuze metafysica aan de andere kant. Deze blog biedt een korte inleiding op de postmoderne godsdienstfilosofie van Levinas.
In de afgelopen vier jaar is er een groeiende interesse in het "symbolisch denken" op het internet. Een centraal figuur in deze beweging is Jonathan Pageau, oprichter van het platform 'The Symbolic World' In deze blog doe ik een poging om het symbolische wereldbeeld uiteen te zetten in zes punten.
Is het mogelijk om op een manier te leven waarin we ook het moeilijke, het pijnlijke en het beangstigende omarmen? Hoe vinden we daarvoor de moed? Dit was de grote vraag waar Paul Tillich mee worstelde in De moed om te zijn.
In deze blogpost zal de ziel onder de loep worden genomen. Dit begrip lijkt in de marges van het alledaagse taalveld te zijn verdwenen. Ook binnen de wetenschappelijke context van de psychologie is de ziel een marginaal begrip. Hoe kan het dan dat de ziel van het toneel is verdwenen? En is dit eigenlijk wel wenselijk?
In deze blogpost zal het alom bekende verhaal over de kruisiging van Christus in het licht van Carl Jungs complexpsychologie worden gebracht. Het tweeduizend jaar oude verhaal staat in het hart van de christelijke traditie. Al eeuwen lang heeft de theologie zich gebogen over de betekenis hiervan. Tegelijk hebben veel weldenkende mensen moeite met dit verhaal. Lichamen staan nou eenmaal niet op uit de dood, en dat doet af aan de waarheidsgetrouwheid van het verhaal. Onzin, volgens Jung. Zo'n analyse gaat voorbij aan de onderliggende betekenissen. Hij neemt een ander perspectief op het "overwinnen van de dood" en vindt daarmee diepe psychologische waarheden in het verhaal over de verrezen zoon van God.
Radicale theologie wordt ook wel theologie na de dood van God genoemd. Maar wat betekent dit eigenlijk? Hoe ziet een theologie eruit die over de dood van God gaat? In deze blog bespreken we een aantal kenmerken van de radicale theologie en ontmoeten we een paar denkers die met de radicale theologie verbonden zijn.
Martin Heidegger zei ooit dat de term ‘Christelijke filosofie’ net zo tegenstrijdig is als een vierkante cirkel (Einführung in die Metaphysik, p. 8). Vaak wordt de vraag naar het goddelijke en de mens gezien als een vraag voor de theologie en religiewetenschappen. Tegelijkertijd beweren steeds meer filosofen dat de vraag naar het goddelijke een belangrijke vraag is voor de filosofie (bijvoorbeeld John D. Caputo, Slavoj Zizek en Gerko Tempelman). In deze blog kijken we naar de huidige plek van God in de westerse filosofie en pleit ik voor een theologische dimensie in de filosofie.